Ks. Józef Tischner 'Jak żyć'

 Księdza Józefa Tischnera nie trzeba przedstwiać. Wspaniała postać, filozof, myśliciel. Książka wpadła w moje dłonie przypadkiem. Nie jestem osobą wierzącą, ale postanowiłam poznać treść. Tischner zastanawia się nad wolnością człowieka, jego sumieniem, próbuje odpowiedzieć na pytanie dlaczego jedni ludzie wierzą, inni nie. Czym jest wiara, miłość, wreszcie kim jest Bóg.

Zawsze miałam problem ze zrozumieniem filozofów, jednak tu jezyk jest prosty i przyswajalny. Jestem pod wrażeniem mądrości księdza Tischnera. 

O człowieku nie można powiedzieć, że jest albowiem człowiek jest w stadium ciągłego stawania się.

Dobre jest to, co sprzyja udoskonaleniu osoby ludzkiej, złe jest to, co obniża doskonalość osoby.

Człowiek jest istotą wolną, człowiek sam siebie ostatecznie określa do takiego lub innego czynu, on i tylko on jest odpowiedzialny za własny czyn, chociaż być może czynniki zewnętrzne i wewnętrzne skłaniają go do tego.

Utrata nadziei to początek śmierci.

Jeżeli na krzywdę odpowiem krzywdą, kiedyż będzie koniec krzywdy?

Ludzie na ogół nie bywają szczęśliwi. A gdy bywają, to często nie wiedzą o tym.

Ksiądz Tischner nie odpowiada na pytanie: jak żyć? Jego tekst może byc drogowskazem. Podobał mi się jeden fragment, że wiara jest własnie jak drogowskaz do miasta. Nie wiemy gdzie leży miasto, ale drogowskaz wskazuje drogę do niego, wystarczy wierzyć, że idzie się we właściwym kierunku.