Fiodor Dostojewski 'Łagodna'

Bohater - narrator nad trumną swojej żony snuje opowieść o małżeństwie.

Akcja rozgrywa się w XIX wieku. Mężczyzna 41- letni poznaje 16-letnią sierotę, która  przychodzi do jego lombardu po pożyczkę pod zastaw. Początkowo młoda kobieta jest tylko jedną z wielu klientek, lecz z czasem mężczyzna zaczyna zwracać na nią uwagę. W krótkich rozmowach poznaje jej ciężki los. Postanawia wyrwać kobietę z biedy i oświadcza się. Po ślubie ustala zasady współżycia małżonków, na które kobieta zgadza się w milczeniu. Mężczyzna dowiaduje się, że ukochana żona spotyka się potajemnie z jego dawnym przyjacielem, nie jest w stanie zrozumieć dlaczego. Sytuacja między małżonkami robi się jeszcze bardziej napięta, gdy kobieta celuje w męża z jego własnej broni...

Uwielbiam rosyjskich klasyków. Dotykają psychiki człowieka w niesamowity sposób, a tłem wydarzeń są obyczaje. Opowiadanie Dostojewskiego porusza tematu toksycznego małżeństwa. Od pierwszych stron wiadomo jaki jest finał tego związku. Bohater - narrator próbuje ustalić przyczyny nieszczęścia, analizuje zachowanie swoje i młodocianej żony. Zdaje sobie sprawę ze swojego niszczycielskiego postępowania, niestety za późno.

Martwota! Och, naturo! Ludzie są samotni na ziemi - w tym tragizm (...)
Wszystko martwe i wszędzie trupy, samotni tylko ludzie, a wokół nich milczenie - oto świat!


Może nie jest to zbyt odpowiednia książka na leniwe, niedzielne popołudnie, ale nie szukałam jej, sama wpadła mi w ręce i nie mogłam się oprzeć.