Jacek Dehnel 'Lala'

- A co tam piszesz? - pyta babcia znad jakiegoś pisma.
- Powieść o tobie, babciu.
- O mnie? O takiej cholerze?
- Dlaczego cholerze? O wspaniałej babci. (...)
- I jak ci idzie?
- Fatalnie. Nic się nie klei. Bo albo muszę iść chronologicznie, a to bez sensu, bo ty nigdy nie opowiadasz chronologicznie, albo dygresjami, a wtedy nikt się nie zorientuje, o co chodzi.
- To sobie przeczyta dwa razy.
- No, pewnie to jest jakiś sposób.

Ten fragment to swoista synteza powieści.
Jacek Dehnel snuje narrację, w której poznajemy losy jednej rodziny, ale przede wszystkim relację wnuk - babcia.
Historia dzieje się głównie w Lisowie, krainie mlekiem i miodem płynącej, gdzie nawet okupanci są kulturalni i pomocni.
Pojawia się szereg barwnych postaci, między którymi wpleciono wątki Gałczyńskiego, Witkacego czy Mościckiego, któremu nie smakowały melony z Lisowa...
Powieść jest momentami zabawna, ale też wzruszająca, zwłaszcza fragmenty opowiadające o opiece nad schorowaną babcią.
Nie polecam tej książki tym, którzy nie lubią dygresji i wielowątkowości.
Mnie urzekła.